Uchwała frankowa Sądu Najwyższego.

W dniu wczorajszym tj. 25 kwietnia 2024 roku - Sąd Najwyższy podjął ważną uchwałę dot. kredytów indeksowanych do obcej waluty lub w niej denominowanych (czyli popularnie: kredyty frankowe). Uchwała rozstrzyga istotne zagadnienia praktyczne, przedstawione przez Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego w związku z istniejącymi rozbieżnościami w orzecznictwie sądów powszechnych. Poniżej podajemy treść uchwały. 

Sąd Najwyższy podjął następującą uchwałę:

1. W razie uznania, że postanowienie umowy kredytu indeksowanego lub denominowanego odnoszące się do sposobu określania kursu waluty obcej stanowi niedozwolone postanowienie umowne i nie jest wiążące, w obowiązującym stanie prawnym nie można przyjąć, że miejsce tego postanowienia zajmuje inny sposób określenia kursu waluty obcej wynikający z przepisów prawa lub zwyczajów.

2. W razie niemożliwości ustalenia wiążącego strony kursu waluty obcej w umowie kredytu indeksowanego lub denominowanego umowa nie wiąże także w pozostałym zakresie.

3. Jeżeli w wykonaniu umowy kredytu, która nie wiąże z powodu niedozwolonego charakteru jej postanowień, bank wypłacił kredytobiorcy całość lub część kwoty kredytu, a kredytobiorca dokonywał spłat kredytu, powstają samodzielne roszczenia o zwrot nienależnego świadczenia na rzecz każdej ze stron.

4. Jeżeli umowa kredytu nie wiąże z powodu niedozwolonego charakteru jej postanowień, bieg przedawnienia roszczenia banku o zwrot kwot wypłaconych z tytułu kredytu rozpoczyna się co do zasady od dnia następującego po dniu, w którym kredytobiorca zakwestionował względem banku związanie postanowieniami umowy.

5. Jeżeli umowa kredytu nie wiąże z powodu niedozwolonego charakteru jej postanowień, nie ma podstawy prawnej do żądania przez którąkolwiek ze stron odsetek lub innego wynagrodzenia z tytułu korzystania z jej środków pieniężnych w okresie od spełnienia nienależnego świadczenia do chwili popadnięcia w opóźnienie co do zwrotu tego świadczenia.

Uchwała zapadła w całym składzie Izby Cywilnej, większością głosów, ma moc zasady prawnej. Sygnatura sprawy to: III CZP 25/22.

Znaczenia powyższego rozstrzygnięcia nie sposób przecenić, wyjaśnia ono i porządkuje bowiem istotne, praktyczne kwestie dot. spraw frankowych. Uchwała wskazuje w szczególności na brak możliwości tzw. "odfrankowienia" kredytu, wyłącza tzw. "teorię salda", stwierdza, że bank (ale także i kredytobiorca!) nie ma prawa do wynagrodzenia z tytułu bezumownego korzystania z kapitału, wyznacza termin rozpoczęcia biegu przedawnienia oznaczonych roszczeń banku.